"Ten, üzerine yapışan bir varlığı taşıyor gibi. Baktıkça tanıyor, tanıdıkça içi acıyor. Yıllar geçti üzerinden, suret kendini korudu ama baktığı yüz aynı değil. Belki de aradığı yüz bu değil. Arayış bu koca bir arayış; ama hâlâ kaybolduğunu kabullenmenin vakti değil. İçindeki sessizliği dinleyen biri var. Artık adımlar iz bırakmıyor, anılar ağırlık yapmıyor. İçindeki boşluk, kendini bir adım daha derin kazıyor. Herkes kendi gölgesini sürüklüyor"

***

“As if the skin carries a presence that clings to it, a weight it cannot shed. The more it is seen, the more it recognizes, the more it aches. Years pass, but the reflection endures. The face it once knew has changed, and maybe the face it seeks was never the same. The search feels endless, yet the moment to accept the loss has not come. There’s someone who listens to the silence within. No longer do footsteps leave a trace, nor do memories bear their weight. The emptiness inside carves itself deeper with each passing moment. Perhaps everyone now drags only their own shadow.”